Act 5 - Negatywne uczucia

Beautiful Star

-To już wszyscy...czas wracać do domu- mówiła Hikari

Ai Senshi/Hikari Aihime i Master of Game

Ai Senshi odtransformowała się...Niezauważyła jednak znów nienzjaomego na niebie...Który leiwtując przypatrywał się od samego poczatku na walkę.

Moderator

Sakamoto wysłuchała idiotycznej opowiesci oficera i miala ochote go zabic. Wgryźć się w kark wypic całą krew i patrzec jak umiera. Nei zrobiła tego widzac minę Hattoriego. Oficer zatrzasnął drzwi, a pan Hatori odrazu zaczał:
-JAK MOGŁAS GŁUPIA DZIEWCZYNO?! MOGŁO CI SIE COS STAĆ!- o dziwo nei był zły o to że wymkneła się tylko o to że ktoś mógł jej coś zrobić.- NIGDY WIĘCEJ TEGONEI RÓB!
Sakamoto nei wiedziec czemu przytuliła się do niego. Zrobiła podłuzną rane na jego szyji i zlizała każda kroplke krwi jaka z niej wypłynęła.

Administrator

Angel of Destruction <ta zniewolona> i Angel of Destruction <ta wolna> i Master of The Game

Tymczasem gdzies w Pałacu Eijiro...
W jednej z komnat lezała skulona postac...Kobieta z długimi białymi włosami i czarnymi skrzydłami...Trzymała sie za czoło...i ciagle szeptem powtarzała:
-Nie bede twoja...nigdy... jestem Angel of Destruction...Jestem Panią siebie..Panią wszystkich demonow...nie pozwole by takie nic mi szkodziło...mną kierowało...
Hektorze pomoz mi... przeciez cie kocham...czy nie czujesz jak bardo jest mi zle... Po jej policzkach spływały łzy... Czemu to sie przytrafia akurat mnie?

-Czemu? - odezwał sie znajomy głos... To Eijiro wszedł do komnaty powoli krocząc w strone Angel of Destruction... - Bo cię uwielbiam...i chcę bys była moją... niewazne jak...wazne jest to bys nalezała do mnie... *hahaha*
Nachylił sie nad nią i złapał ją 'pod brodę' powoli unosząc ją do gory... Teraz Angel of Destruction bezwładnie zwisała albowiem nie miała siły...w Pałacu było coś co sprawiało ze była słaba...nie mogła korzystac ze swoich mocy...
-Jezeli bys mnie kochał to chciałbys bym była szczesliwa...
- Bedziesz szczesliwa...ze mną... - na jego twarzy pojawił sie szyderczy usmiech...
-Ja nie chcę słyszysz?! NIE CHCĘ!!! -zmarszczyła brwi...jednak nie mogła wzbudzic swojej mocy...
Tymczasem Eijiro usmiechając sie połozył dłon na jej czole i szepnął:
-Zawsze bedziesz moja...ile razy mam to powtarzac? - z jego dłoni wyłonił sie ciemny promien...
Gdy odsłonil jej czoło widnial juz na nim ciemny znak <na czole>...
Po chwili Angel of Destruction otworzyła oczy... Nie były one takie same... jedno było czarne drugie przybrało odcien czerwieni...
-Dziwne...szepnął Eijiro tak ze Angel of Destruction go nie słyszała... przedtem miałas fioletowe oczy..hmmm...
Ta ujeła jego twarz w dłonie po czym go pocałowała...
-Jak sie masz kochanie? Czy cos sie stało? jakos dziwnie na mnie patrzysz... ? :roll: Chodz...sprawie ze bedziesz znow sie na mnie normalnie patrzył - powiedziała figlarnie sie usmiechając...
- Noo...wreszcie mowisz normalnie - wyrwał sie z zamyslenia patrząc na swoją kochankę... - Tak kochanie...wreszcie jestes normalna - jednak nie rozwiało to jego watpliwości...

**********************************

Tymczasem w Pałacu Ai...
- Jak myslisz Hektorze czy znow sie rozbudzi w niej Angel of Destiny? - zapytała Ai siedząc na tronie...
- Nie wiem...ale to by Nam bardzo pomogło... Jednak wolałbym by ona znow nie musiała przez to przechodzic...pamietasz co sie stało ostatnim razem?
-Tak... - Ai spojrzała sie w przestrzen za Hektorem... - Az za dobrze pamietam - oczy Ai nabiegły łzami... - Czemu tak musi byc? Czemu moja mała siostrzyczka?
-Mnie o to nie pytaj...Ja dobrze wiem ze to nie jest sprawiedliwe... :? Kobieta ktorą kocham jest w połowie Boginią a w płowie Demonem...jednak wciąz nie przestaje ją kochac... :| czy to nie dziwne?... Martwię sie o nia...bo nie chce jej stracic... chciałbym by znow była Eleną... tak bardzo pragnę wyczuc choc ksztynę jej energii...ale jak na razie mi sie to nie udaje... nie wiem czemu...

- A ja sie domyslam... Pewnie Eijiro narzucił na swoja siedzibę jakąś tarczę ochronną...i dlatego nie mozesz wyczuc jej energii... Juz drugi raz w swoim zyciu nie wiem jak postapic...Nie wiem co mam robic....

VIP

Morfena & Aprill Florence

Tymczasem na polanie...

Morfena zobaczyła, że Hikiari już poszła. Zamknęła oczy i po chwili zamiast wojowniczki na polanie stała zwykła piętnastolatka z Tokio. Aprill spojrzała na zegarek.
- O mother... ale już późnooo! Cześć! - pożegnała sie wybrańcami i chwyciwszy plecak pognała w stronę miasta.

VIP

Eriko Mori

Dobra to ja też się pożegnam, ide odpocząć do domu jestem strasznie zmęczona, mam nadzieję pewnie złudną że szybko sięnie zobaczymy więc na razie was żegnam. Rozprostowała skrzydła uniosła się parę metrów nad ziemię i znikła.

kilka sekund później pojawiła się w swojej lesnej willi. Przemieniła się spowrotem w błękitnowłosa dziewczynę i poszła na spacer nad jezioro.

Weszła do wody, zanurkowała i ze zdziweniem zauwazyła ze cała stracona tego dnia energioa zaczyna do niej wracac, a ból szyi zaczyna ustepowac. Wyszła na brzeg i spogladajac przez ramię na Nienor wyszeptała do sibie.... to jezioro naprawde jest dziwne, tak jakby moja moc była z nim połączona w jakimś stopniu.
Po tych słowach skierowała się do domu, gdzie prawie natychmiast zasneła.

Administrator

Jak wszyscy odchodzą to co ja tu sam będę robić ..pożegnawszy sie patrzy z nostalgią na miejsce walki po czym szepcze przemieszczenie i znika.....
obudziwszy z rana w swoim domu .......Ała wszytko mnie boli nieżle mnie potraktowali na tej misji ...Hmmm..wszystko to dziwne ciekawe te demony i inne stwory ...a ide na piwo ciekawe co jeszcze mnie spodka ..

Moderator

Po udanej ekhm nocy...
Sakamoto jeszcze dugo leżała w łózku rozmiarów XXL ( Hattori miał swoje królewskie obowiązki ). Czesząc palcami poskręcane w spiralki włosy. Rozmyślała sobie o tym co wydarzyło się poprzedniej nocy. W sumie to dała niezłego czadu- zabiła lykanina, wyszła za mąż, o mało co nei dopadłaby tej wesołej dziatwy. Jedyne, czego teraz chciała to napić sie krwi. Najlepiej świerzej, prosto z nadgarstka jakiegos małego lykanina, albo d' ampirka. albo jednego z WYBRAŃCÓW.
Tak, to był jej nowy cel.

*********************

Sakamoto widząc, ze Hattori jest najprawdopodobniej w sali tronowej, lub gdzies indziej wstała i ubrała się. Teraz zmieniła styl- ze sportowych ciuchów przerzuciła się na gorsety i spódnice.
Prawie wbiegła, taranując straż.
- Chce krwi, rozumiesz?? Krwi któregoś z wybranców??!- potrzasnęła niewinnym Hattorim
-Hmm wybierz sobie jednego i zaraz go tutaj sprowadzimy- uśmiechnął się na muśl, ze Sakamoto ogarnęły juz d' ampirze rządze..

Od Leny: Nie piszemy posta pod postem Mruga

Administrator

Miedzy czasie w barze w Tokio

Barman kolejka jeszcze raz dla mnie bo wszystko mnie boli ..o witam mile panie

taka piękna noc i księżyc na niebie a ja tutaj sam wiec zróbcie mi przyjemność mile panie i dosiadzie sie do mnie a wam poleje

Beautiful Star

Hikari Aihime i Master of Game

Hikari po cichu weszła do domu.Zdjęła buty i zaczęła iść w kierunku swojego pokoju.Zatrzymała ja jednak babcia
-Hikari!Gdzieś ty była!Tak się martwiłam!! - mówiła trzymając ja za rękaw
Hikari zrozumiała...że owszem długo jej nie było ale musiała walczyć!Walczyć...
Ale przecież...przecież nikt sie o tym dowiedzieć nie może!Nawet babcia!Nawet ona która była dla niej jak matka....
Dziewczyna ugryzła wargi i wyrwała sie od uścisku Babci
-Byłam - nie mogła tego powiedzieć to była jej tajemnica a więc na chwilę umilkła po cyzm dodała - ...nieważne - powiedziała i pobioegła do swojego pokoju
-Hikari... - wszeptała Motoki spuszczając głowę - Martwię się o Ciebie...

Moderator

Szybko przebrałasię w ciuchy w jakich chodziła po Tokio i wróciła do sali tronowej.
-Sama zapoluję. Wiem gdzie oni są. Nie chcę żeby mi ktos pomagał. Widziałam jak te miernoty beznadziejnie to robią- popatrzyła na oficera. Gdy malowała oczy Hattori zastanawiał się czy go powiesic, czy spalić na stosie.- Możecie mnei tam tylko zawieść. OCZYWIŚCIE NASZYM AUTEM!
Hattori wyprawił służących, którzy zawieźli ja do samego centrum Tokio. Kamerdyner otworzył drzwi i pomógł wyjść.
- Wojsko moze asekurowac panią, pani Hattori.
-JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ SAKAMOTO ALBARN HATTORI, DEKLU!!! Pójde sama. - wyszła, specjalnei depcząc jego stopy i weszła do pierwszego lepszego baru.

Administrator

po kilku piwach rozglądam sie po sali i zauważa Piękna kobietę która właśnie weszła do baru

podchodzi do niej ....witaj skarbie przysiądziesz sie postawie ci drinka i pogadamy o ile chcesz ..zapraszam do stołu <mówi z uśmiechem >

VIP

Aprill Florence

Tymczasem w innym miejscu w Tokio...

Aprill jak burza wleciała do domu. Szybko zdjęła buty, a następnie pobiegła do swojego pokoju, rzuciła plecak w kąt i zamknęła drzwi. Usiadła na łóżku i z twarzą ukrytą w dłoniech wciąż powtarzała:
- " Oby nie zauważyli, oby nie zuważyli... Jak ja im to wytłumaczę?" ogarniała ją lekka panika. Dziwnym jednak trafem nikt nie wołał jej na obiad, nikt nie żadał wyjaśnień... W domu panowała cisza... Aprll zaniepokojona wyjrzała na korytarz. Nikogo nie było.
-"To dziwne.."-pomyślała-" O tej porze rodzice powinni wrócić już z pracy, a Mathilde ze szkoły..." Postanowiła rozejrzeć sie po domu. Weszła do pokoju młodszej siostry. Okna były zasłonięte, wszędzie panował półmrok, w kilku miejscach porozstawiane były zapalone świece..
- O kurczę...
Naszyjnik zacząl świecić jasnym świtałem. Dziewczynie wydawało się, że za zasłoną zaobaczyła jakiś przemykający cień. Podeszła bliżej i odgarnęła kotarę. Nic nie znalazła, ale usłyszała jakby szyderczy śmiech..
- Co tu się dzieje? - powiedziała sama do siebie Aprill

Moderator

Sakamoto tylko udawała głupia - dobrze wiedziała, ze koleś który ją przywitałjest wybrańcem co więcej wybrańcem, któremu uratowała życie, więc teraz mogła je odebrać.
-Hmm więc usiądźmy, tylko niech ta kolorowa banda się stąd wynosi- wskazała palcem na rząd panienek siedzących przy Seiyi.

Administrator

-A wiec niech Ci będzie moja droga
skinął palcem u reki a po chwili rządek dziewczyn odszedł zastawiają ich samych i tylko było słychać ciche ich szepty mówione ze zazdrością w głosie ...szczęściara zazdroszczę Jej

- Prosze jak chciałeś jesteśmy sami więc może zdradzisz mi swoje imię i czego sie napijesz

Moderator

Sakamoto już chciała powiedzieć: Jej królewska mośc Sakamoto Albarn- Hattori, chce krwi to chyba jasne, ale powstrzymała się. Usiadła zakładając nogę na noge i wyszeptała :
- Nazywam się... hmmm dowiesz się w swoim czasie. Słuchaj a może zmienimy lokal? - zapytała więdząc, że będzie musiała zabić wszystkich w barze jeśli chce się dopaśc do jego krwi. Chłopak juz sie podniósł z miejsca- A Ty jak sie nazywasz?

Administrator

przybliżył sie do niej powiedział
- Wiec moja droga ja jestem Seiya
- i pozwól ze dopije to piwo a potem możemy poszukać innego lokalu skoro ten ci sie nie podoba
(słysząc jej głos zastanawiała sie ze już go gdzieś słyszał)
- Mam dziwne wrażenie jak bym ciebie gdzieś już spotkał ...zapytał śmiale
- na pewno sie nie spotkaliśmy

Moderator

-Nie pozwalam Ci dopic twgo piwa! Chce wyjśc teraz zaraz ! Rozumiesz??!!!!- naprawde chciała krwi i wiedziała, ze jesli nei zrobi tego teraz to nikt z tej podrzednej knajpy nei przezyje

Administrator

Hej uspokój sie mała zaraz wyjdziemy tylko do pije góra 4 minuty wytrwasz co ci sie tak śpieszy Jezyk

a sumie jak ci sie nie podoba to możesz iść sobie Jezyk

(warknął)

Moderator

Nie podobało jej się, gdy ktoś mówił takie rzeczy, ale doszła do wnikosku że lepiej poczekać a potem zmasakrowac go 2 razy mocniej.
- Nieee czy ja coś mówiłam. Po prostu wolę jakies hmmm... odosobnienie

Administrator

-oki

wiec skoczyłem piwko teraz skarbie możemy iść gdzie chcesz
uśmiechną sie i wstał od stolika podszedł do baru pożegnał sie z dziewczynami
- wiec możemy ruszać w teraz drogę