Act 0 - Powiew wiatru..

VIP

Eriko Mori

Wyszła zza pleców Seiyi - Ty chyba sobie zartujesz...przeciw nam wystawiasz to... - zaczęła sie śmiać. Wyszeptała kilka słów, jednocześnie poruszając dłonia...nagle wysunęła ramię do przodu w kierunku tłumu za plecami Sokomoto. Na jej poddanych spłynęła gęsta mgła...słychać było bezwładne uderzenia ciał o kamienna posadzkę. Nie dobudzisz ich teraz i nie patrz tak na mnie to dla twojego dobra. I zdecyduj sie idziesz z nami czy zostajesz z tą odurzoną zgraja? Bo mi jest wszystko jedno..

Moderator

Przez chwile próbowała ich dobudzic jednak nic to nei dalo. Udała ze nie robi to na neij wrazenia
- dobra mam to gdzies idźcie sobie gdzie checie. Ja Ide sie przespac, poczytac coś. Też Wam radze a nie łazicie po czyichś domach- i odeszła zostawiajac ich samych sobie myslac, że gdzies tutaj musi być Angel of Destiny skoro wszyscy sie tutaj zebrali. Odwórciła sie do nich i krzykneła- róbcie sobie tutaj co chcecie tylko nie nabrudźcie. Miłej zabawy Jezyk

Administrator

skoro nie chce iść z nami to poszukajmy Angel Wesoly

ten zamek znam bardzo dobrze wiec nie zajmie nam to dużo czasu ..powiedział do eriko

Moderator

Podeszla do neigo i ze sztuczna troska i sztucznym usmiechem stalowych zebów zagadneła :
- tylko nic sobie nie zrób. To że nie chce Ciebie nei znzaczy że nie chce Twojej krwi Jezyk

Administrator

dobrze nie zrobię sobie nic Wesoly

...wzioł kawałek drutu i przeciął se nadgarstek podsuwając go pod kły Sakamoto ...masz na pij sie trochę żebyś mi nie padła do póki nie wrócę ... powiedział z lekkim uśmiechem

Moderator

Przestała sie idiotycznie i głupio uśmiechac, co w gruncie rzeczy było obrzydliwe.
- No dobra dobra jasne super. Jak teraz dasz mi to czego chce to potem Ty bedziesz czegoś chiał w zamian. I już nawet wiem czego. Wiesz co?? Dzieki ale nie. Jezyk

Administrator

jak nie to nie Wesoly

ale żebyś potem nie narzekała ze głodna jesteś i pościłem cię samo pas ... wiec decyduj sie bo musimy iść .. a co do tego ze będę cos od ciebie chciał potem to nie masz racji Jezyk

na razie mam inne sprawy na głowie niż zabawianie sie z tobą Wesoly

Moderator

-No dobra kłamco i tak wiem że bedziesz coś chciał ale trudno. Nei moja wina ze jestem glodna itd - zanurzyła stalowo- zebowe zeby w nadgarstku brudzac sie przy tym co sprawiło ze dopełnił sie efekt obrzydliwości tym reazem. - dobra idźcie juz sobie nei chce Was widzieć. Ciebie szczególnie Jezyk

VIP

Aprill Florence

Obudziła się w nocy.

Znowu. Znowu miała to dziwne uczucie - zupełnie tak jak WTEDY. Kiedy te dziwne "zbiegi okoliczności" nagle się skończyły, poczuła się strasznie samotna, jakby częśc jej życia odeszła z tamtymi...Tamtymi? Przecież to nie zdarzyło się naprawdę - od dłuższego czasu wmawiała sobie codziennie że się przepracowuje i dlatego wymyśla jakieś niestworzone rzeczy. Wybrańcy? Dobre sobie.

Zamknęła książkę "ABC młodego naukowca" która uwierała ją w głowę. Już któryś raz z kolei zasnęła z podręcznikiem w łóżku. Odłożyła tom na szafkę, wróciła pod kołdrę i szczelnie się nią opatuliła. Nie mogła jednak zasnąć, bo kiedy tylko zamykała oczy widziała piękną dziewczynę zakutą w kajdany uwięzioną w jakimś zamczysku.
-"Pomóż mi..." mówiła.
-"Pomóc? JA? Ale jak... przecież..."
Otworzyła oczy. Przed nią świecąc błękitnym światłem unosił się jej naszyjnik z małą szklaną kulką z klepsydrą w środku. Wyciągnęłą rękę i kiedy palce ledwo go dotknęły kolorowe wstęgi z kulki okręciły się wokół niej. Po jakimś czasie opadły, a Aprill znajdowała się w zupełnie innym miejscu. Była teraz w sporej komnacie, pewnie sypialni zważywszy na wielkie łóżko za ludźmi którzy stali przed nią. Popatrzyła na nich niepewnie: dwie dziewczyny i chłopak chyba się ucieszyli że ją widzą. Przez chwilę nie widziała co powiedzieć, ale w końcu wydusiła z siebie:
-Cześć... ja was chyba znam?

Administrator

obrócił sie słysząc głos który powiedział "Cześć" ..przetarł oczy z wrażenia.... April Wróciłaś ... podszedł uścisnął Ją po czym powiedział ...- no jasne ze sie z nami walczyłaś z nami w tym zamku szmat czasu temu ... nie pamiętasz nasz

...spojrzał w oczy April

VIP

Aprill Florence

Eee... pamiętam. Tak jakby. To nie jest takie proste - byliśmy drużyną, a później ni z gruszki ni z pietruszki zostawiliście mnie samą sobie... <odwróciła twarz> Myślałam że mnie opuściliście na zawsze...

Administrator

wybacz nam droga Aprill .... obiecuje ze juz sie to nie powtórzy
nie zapodzieliśmy o tobie tylko wszytko sie tak nagłe rozpadło i każdy poszedł w swoja stronę..zapominając o tym jaka przyjaźń nas łączyła .. mi sie wydaje ze to był jakiś rodzaj czarów które to spowodowały

VIP

Eriko Mori

April? - podeszła, uścisnęła ja serdecznie, nikt nikogo nie opuścił, wszyscy się rozdzieliliśmy...uwierz że nie była to nasza wina. Jak ja się cieszę ze cię znowu widzę...proszę nie zostawiaj mnie z nimi sam na sam bo oszaleję

a teraz chyba wypadałoby w końcu poszukać tego teleportu. Sokomoto jestes na 100% pewna że chcesz tu zostac? sama?

Administrator

Master of The Game

Lekki wietrzyk zawiał w komnacie gdzie wszyscy stali...
Juz wiedzieli ze czeka ich trudna misja, jednak nie obawiali sie wierząc w swoje siły...
Tylko Sakamoto była przeciwna powroceniu jako Wybraniec... Jednak nigdy nic nie wiadomo...moze się cos zmieni... :twisted: :twisted: