Act 2 - Słabości

Beautiful Star

Hikari Aihime

Następnego dnia....

Hikari szykowała sie do szkoły i myślała o dniu "pierwszej walki".
"To moje przeznaczenie....ale...ja nie chcę....nie chcę walczyć....Wiem...muszę...ale....sie boję...nie jestem doskonała....czemu wtrafiło akurat na mnie!?Nie jestem lepsza od przeciętnych ludzi...więc czemu?"
-Nad czym tak rozmyślasz..Hikari? - spytała zaniepokojona babcia dziewczyny
Hikari "obudziła się" i dodała
-Nie!Nad niczym nie rozmyślam..po prostu jestem zmęczona - zaprzeczała z uśmiech
-Uhm...jesli tak mówisz - babcia dziewczyny usiadła do stołu i zaczęła jeść śniadania
"Nie mogę zamartwiać babci....juz i tak...przysporzyłam jej wiele kłopotów....zbyt wiele..." - dziewczyna spuściła zwrok

Administrator

Elena i Master of The Game

Znowu to samo... nie chce... nie mogłam z nimi dłużej przebywac...gdybym została zaczełabym walczyć przeciwko nim... Boze...tylko nie to..nie teraz...

Elena zaczeła spowijać sie w ciemnym swietle...kolor włosow zmieniła na biały z błekitnymi refleksami... miała czarne skrzydła a w reku miała ogromy piekny miecz...jej stroj tez poczerniał...piekna czarna suknia doskonale na niej lezała...

Czemu?!!krzykneła sama do siebie...
Jednak nie była sama... Piekny nieznajomy chytrze sie usmiechał w półmroku...
-Znow bedziesz moja Eleno..bedziesz moja na wieki...
Nie mozesz nic poradzic na to ze jestes pół-demonem...

Moderator

Hattori jak zwykle pracował do późna i nie przejął się tym że Sakamoto wraca późno do domu, wiedzial , ze nic się jej nei stanie- przekupił całą tokijska policję, aby dyskretnie ja pilnowala.
-Jestem w domu w końcu!- krzyknęła ściągając miecz z ramienia.- Jej szkolny mundurek był cały poplamiony, porwany, zniszczony i nie do naprawienia, a musiała w czyms iśc do szkoły. Do ranka zostalo zaledwie pare godzin.- Mistrz jest super, chce więcej zajęć u niego! Czy ty wiesz jakie on robi hologramy i symulacje komputerowe? I myślałam że rosną mi zeby! To lepsze od Martiksa naprawdę! Aaaa nei ide do szkoły nei mam mundurka chyba, ze mi napiszesz zgodę, że moge isc w normalnych ciuchach, a jutro dasz mi kase na nowy. Ale lepiej żebym nie szła.
-Idź do łożka, możesz się wyspać, bo nie pójdziesz jutro do szkoły. Około 13 podjedzie taksówka żebyś mogła bezpiecznie dojechac na zajęcia.
- dzięki, jesteśnajlepszy na swiecie!- zawsze to mówiła gdy ktos robil tak, jak ona chce. Włocząc nogami poszła do swojego pokoju. Umyła twarz i odkryła, że blizny znikły, a jej skóra nabrała zwykłego, blado- rózowego blasku. szybko wskoczyła pod prysznic, umalowała się i przebrała. Doszła do wniosku, ze wcale nei jest zmeczona i bardzo chętnie pochodziłaby sobie po mieście.
Nocne ucieczki z domu były jej słaboscią, słabością która w najblizszym czasie miala jej zaszkodzic.

VIP

KUBA

Po całym zamieszaniu wróciłem do swojej willi nad morzem. Cały czas rozmyślałem. Nie mogłem zrozumieć, że tak naprawdę wisimy na włosku i nie wiadomo kiedy możemy poprostu zginąc !

Potem poszedłem do salonu. Swoje emocje zapisałem w postaci nut. Znów zacząłem grać. (Robiłem to co relaksuje mnie najbardziej). Jutro rano miałem koncert w Moskwie, więc musiałem się przygotować. Przed snem wskoczyłem na kilka minut do sauny. Potem nakarmiłęm rybki i połozyłem się spać. Chciałem zakończyć ten dzień jak najszybciej i skupić sie nad jutrzejszym koncertem.

Beautiful Star

Hikari Aihime

"Ciekawe nad czym ona rozmyśla..." - Babcia odeszła od stołu
-Alez mówiłam że nad niczym Motoki-san! - Hikari usmiechnęła się mówiąc do Motoki , bo tak zwała sie babcia dziewczyny
-Ale....przecież....ja nic nie mówiłam... - Motoki zmarszczyła brwi ze zdziwienia
Hikari ugryzła się w język gdy miała zamiar zapytać czy to prawda.
-Uhhh...nieważne! - wykrzyknęła wybiegając z domu
"Ja już nic nie rozumiem....przeciez słyszałam....babcia se chyba żarty robi....nie..." - myślała idąc w kierunku swojej szkoły

Moderator

Chodząc po ciemnych ulicach w koncu zawedrowała pod muszle koncertową. Wisiały tam miedzynarodowe ogłoszenia.
-Vanessa Mae... Hamasaki... visual Kei jakieśtam... - czytała- Kuba Jamato koncert w Moskwie który odbedzie się... KUBA JAMATO!!- skads znała to nazwisko tylko skąd?? Nie mysląc długo wróciła do domu po karty kredytowe i jakąś pseudoelegencka sukienkę. Juz widniało i niektórzy szli do szkoły jednak ona przedzierała się przez tłumy biegnąc na lotnisko.
-Bilet do Moskwy szybko!
-nei tak szybko jeszcze kontrola bagazu i ile ty masz wogóle lat dziewczynko?- zaśmiał się bezzebny pracownik lotniska
-uchhh, pozozmawiamy inaczej. Znasz Hattoriego??- wykrzyczała tym swoim piskliwym głosem
-znam...
-Jestem pod jego opieka, jesli mnie nie wpuścisz to...
Nie dokonczyla bo samo imie Hattoriego zabrzmiało dla personelu wystarczająco groźnie. wszyscy przepuszczali ją i ze strachem w oczach kłaniali się jej jakgdyby była ich sensei...

VIP

Eriko Mori

Eriko siedziła w swojej leśnej willi i spogladała na trzymany w reku bilet. Kuba Jamato czyzby to był ten sam Kuba, który... nie z pewnością nie. Jednak zastanawiające było ze znalazła go w własnie wczoraj kiedy wracała do domu po walce, lezał dokładnie na jej drodze. Ale co mi szkodzi dawno nigdzie nie bywałam -zdecydowała. Sięgneła po telefon, lotnisko? tak poprosze jeden bilet na wieczorny lot do Moskwy... dziękuję to wszystko.
Weszła do garderoby-co by tu włożyć hmm tak to bedzie odpowiednie-powiedziała do siebie spoglądając na trzymana w ręku turkusową suknię z jedwabiu.

Spakowła potrzebne rzeczy i pojechała na lotnisko. Kilkanaście godzin później była już w Rosji i opuszczała terminal...

Beautiful Star

Hikari Aihime i Master of Game

Kilka godzin póżniej....

Hikari wracała do domu gdy nagle w telewizjii zauważyła reklamę jakiegoż skrzypka....Był to Kuba!Dziewczyna zblizyła się do telewizrora w wystawie i przypatrywała się chłopakowi
"Czyzby to ten...jeden z wojowników?" - oczy Hikari zalśniły - "Czyli ze interesuje się muzyką....hmmm...dosyć poważne podejście....Niemniej..."
Nagle w telewizorze zainformowano iż w Mokwie jutro odbędzie się jego koncert
:K-Koncert? Niezły jest.....nic to..obejrze w telewizorze...Nie stać mnie by tam pojechać....lecz będe tam duchem....na pewno!" - pomyślała i odwróciła się na pięcie
Swe kroki kierowała do domu....

Moderator

pare godzin póxniej Sakamoto przechadzała się po obcym, rosyjskim lotnisku. Nie czula się tu pewnei. bo wiedziała, że nei może nikomu pogrozic Hattorim. w końcu podeszła do grupy rówieśników i spytała sie, jak może dostac się na koncert Kuby Jamato. Oni nie dośc, ze pomogli wynając hotel ( przecież gdzies sie musiała przebrac), to jeszcze obiecali zawieśc na sam koncert.
-Dzieki, dzięki- machala im wesoło gdfy odjezdzali swoim pakownym wozem spod jej hotelu. szybko poszła przebrac sie w czarną, jedwabną sukienkę z obnizaną talia i mocna plisowaną, krótka spódnicą.
-Rosja jest całkiem fajna- pomyslała dobierając dodatki do sukienki.
W końcu zadzwoniła po swoich rosyjskich przyjaciół i pojechała razem z nimi na koncert Jamato.
Przy wejściu zobaczyła długowłosa dziewczynę w turkusowej sukience.
-Niee, to nei moze być- szeptała cicho juz wtedy wiedzac ze ten wieczór nie skończy sie dobrze

VIP

KUBA

Bosh jaki krótki dzień ! Szybko wskoczyłem do łazienki i zjadłem śniadanie. Samolot wylatywał o 10.00 !!! Wziąłem ze soba małą walizkę oraz pokrowiec ze skrzypcami. Zamówiłem Taxi i dojechałem na lotnisko. Po odprawie wsiadłem do samolotu. Wystartowaliśmy. Lot trwał 8 h. Był bardzo męczący lecz w Moskwie miałem zapewniony nocleg i poranny odpoczynek w najbardziej luksusowym hotelu w całej wschodniej Europie.

Doleciałem. Przed snem godzinę spędziłem na hotelowym basenia (uwielbiam pływać). Wieczorem położyłem się w miękkim łóżku wśród jedwabnej pościeli. Było bardzo wygodnie Wesoly

Rankiem jak zwykle skoczyłem na basen. Zjadłem śniadanie. Koncert był dopiero o 16 wiec nie musiałem zbytni się spieszyć. Wczesnie bo o 12 zjadłem obiad i postanowiłem pieszo udać sie do Rosyjskiej Opery Narodowej. Jeszcze nigdy nie byłem w Rosji i chciałem choć trochę pozwiedzać. Wszedłem do 2 cerkwi i zwiedziłem część Kremlu. Bardzo spodobał mi sie moskiewski rynek, w którym wciąż czuć było ducha komunizmu. Opera była niedaleko, jakieś 500m, na ulicy Lenina 13 (już sam adres wzbudził we mnie mały niepokój). Tak więc usiadłem na ławce. Chciałem sprawdzić czy napewno wszystko mam przy sobie. Strój - jest. Otwierma pokrowiec . Skrzypce - są, nuty ?? - (a po co mi nuty gram z pamięci, to moje autorskie utwory). Smyczek??? eeeeeee NIE MA !!!! Gdzie on moze być ! W walizce ?? Otworzyłem ale tu tylko sam garnitur ! W pokrowcu nie było ! Boshe co robić ??? Siadłem na ławce. Zastanowiłem się przez chwilę. Już wiem - pomyślałem. Został na biurku w Japoni

. A był taki unikalny. Na dole miał wyryty napis KUBA Wesoly

Był wyjątkowy, skrzypce wraz z nim tworzyły unikalny, cudowny duet. Kurcze i co teraz z robić! Zwykły smyczek nie zastapi mi mojego ! Nagle przedemną stanęła jakas dziewczynka. Była bosa, w pobrudzonym ubraniu (jeśli tak to można nazwać). W ręce trzymała mój ukochany smyczek.
- To chyba Pana - powiedziała wręczając mi go do rąk.
Byłem tak szcześliwy że nie moge tego opisac. Nie mogłem w to uwierzyć ! Jakim cudem??? Spojrzałem na ową dziewczynke ale ona nagle jakby rozpłyneła się w powietrzu. Zostały po niej małe iskierki które szybko zgasły w chłodnym rosyjskim powietrzu oraz złoty motyl który rzekł - "POWODZENIA" i odleciał ku niebu. Byłem bardzo zaskoczony ale najważniejsze, że miałe wreszcie upragniony smyczek. Jeszcze tylko 20 min !!!! Wszedłem do opery. Organizatorzy bardzo się niecierpliwili. Szybko przebrałem się i dostojnie wszedłem na scene. Przywitały mnie ogromne brawa. Odziwo na widowni siedziałą duża liczba suchaczy z Japoni,. Byłem tym mile zaskoczony Wesoly

Brawa trwały przez niespełan 2 minuty, a nad publicznością znów przeleciał ten sam złoty motyl. Ale nagle zamieniłsie w kilka iskier i znikł. Wziąłem skrzypce do rąk i zapowiedziałem utwór .....

VIP

Eriko Mori

To nie może być prawda, błagam nie teraz- myslała Eriko spoglądając na dziewczyne o imieniu Sakamoto która przyglądała jej się z takim samym przerażeniem. Czyli dziwne przeczucie mnie nie myliło na pewno cośś się stanie bo przecież to nie może być przypadek.
Czyli jednak Kuba Jamato to pewnie ten Kuba, o nie a ten wieczór już tak pieknie się zapowiadał. Nagle katem oka zauważyła złotego motylka- dziwne motyl tutaj, ale nie zwróciła na niego większej uwagi.
Razem z tłumem podązyła do sali, zajeła swoje miejsce. Na scene wszedł artysta - no tak to ten sam chłopak, jeden z wybrańców -szepneła sama do siebie i znowu zauważyła dziwnego motyla - coś tutaj jest nie tak, ten motyl nie wyglada normalnie. Pytanie brzmi czy to moze być nasz wróg czy przyjaciel? poszukała wzrokiem Sakamoto, dziwczyna siedziała tylko kilk miejsc dalej.
Ciekawe czy też zauwazyła te iskierki motyla?
W tej samej chwili Kuba zapowiedział utwór i popłyneły dzwięki muzyki...

Beautiful Star

Hikari Aihime i Master of Game

-Babciu!!Włącz szybko program o ogólnoświatowej muzyce klasycznej szybko!! - Hikari krzyczała zbiegając ze schodów
-M-muzyka Klasyczna?Myślałam że najbardziesz lubisz J-POP...a muzyke klasyczną tylko troche....No!Jedynym wyjątkiem była Vanessa Mae.... - mówiła Motoki
-Ajjjj!Babciu!To już sama włącze - zdenerwowana usiadła na kanapie i włączyła dany program
Babcia jedynie cos powiedziała pod nosem i poszła umyć naczynia
-T-To on? - szeptała do siebie patrząc na ekran telewizora
Muzyka była przewspaniała.....Niestety...Hikari z braku zainteresowania owym gatunkiem muzyki się szczerze mówiąc...nudziła.
Nagle dziewczyne przeszył niepokojący dreszcz.Wyczuła także że wybrańcy....są....w ROSJII!
"Czemu tylko ja tam nie jestem?Czemu!!??" - zdenerwowana zapomniała o złym przeczuciu i wybiegła z domu
-H...Hikari mogłab....byś.... Poszła? - Babcia Motoki zdziwiła sie ale zaraz potem wróciła do swoich codziennych robót

Moderator

Nie ma co ukrywać, ze Sakamoto nieziemsko nudziła się na wspaniałym koncercie Kuby. Chłopak gral świetnie, ale ona nie była ze świata koncertów muzyki poważnej i miłych facetów w garniturach. Wolała raczej zatłoczone stadiony z mocnym nagłośnieniem, a już najbardziej kochała ten moment, w którym facet w przepoconej koszulce wciągał ja na scenę, a potem za kulisy, a zadażało się to nadzwyczaj często.
Tutaj jednak była jedną z tysiąca, a moze nawet więcej osób słuchających koncertu, a nie żadną gwiazdką. Zirytowana opusciła sale kilka godzin przed czasem.
Gdy zabierała swój płaszcz facet z obsługi dziwnie sie na nia patrzył. Myslała, że coś od niej chce dlatego podeszła bliżej. On jednak nic nei powiedział tylko prosto w twarz rozpylił jej gaz łzawiący

Beautiful Star

Hikari Aihime i Master of Game

Hikari zdenerwowana szła po ulicach miasta Tokyo.Mamrotała coś pod nosem i marszczyła brwi.
Nagle zaczepił ją jakiś chłopak.
-Przepraszam...czy ja Pani przypadkiem nie znam? - zapytał nieznajomy z bajecznym uśmiechem
Hikari zmieszała się i zaczęła sie rumienic.Nic dziwnego.Chłopak był wysoki,miał czarne włosy i ciemnoniebieskie krystalicznie czyste oczy.Słowem przystojniak.
-Eee....nie...niestety nie - odpowiedziała i zaczęła iść dalej swoją drogą
Chłopak zaczepił ja raz jeszcze
-A jak masz na imię? - zapytał gdy zastąpił jej droge
-Eee...ja?Mam na imię H-Hikari... - oznajmiła Hikari
-Hikari?Śliczne imię...ja mam...na imię Ryo - oznajmił
-Ah tak?To fajno....ja lecę!Do zobaczenia!! - Hikari pospesznie udała sie w centrum miasta
Chłopak jedynie stał i usmiechnął się dziwnie...
-Hikari tak?

Administrator

Rok 2006 przedmieścia Tokio Wesoly

Ciemna burzowa noc

Cholera też musiałem sie wybrać w taką pogodę na piwo do baru

AAA pioruny walą i wiatr sie coraz bardziej zrywa Brryy robi sie coraz zimniej
( słychać potężne wyładowania i trzask pioruna w ulice)
O cholera trzasną mi miedzy nogami nawet nie zdążyłem odskoczyć a co to za dziwna świecąca sie dziura :shock:
(pochyla sie nad nią i wiatr spycha go do środka )

Aaa Uderza w coś Twardego i traci przytomność

ps .Sorki ze tak puźno

Beautiful Star

Hikari Aihime i Master of Game

Nagle Hikaru stanęła.Jej oczy zrobiły się złote.
"Czy pozwolisz HIkari....abym użyczyła twojego ciała?" - powiedziała telepatycznie od środka do dziewczyna
Dziewczyna kiwła głowa po czym pobiegła w jedną ze ślepych uliczek
-Jest...Następny z wybrańców.... - powiedziała podwójnym głosem widząc leżącego na podłodze chłopaka
"Seiyo...powstań!!" - rozkazała telepatycznie

Administrator

O moja głowa

gdzie ja jestem co to za miejsce

i co to zagłoś w Mojej glowie który mnie obudził i skąd zna moje imie woglue co to za dziwne miejsce
(wstaje na nogi , patrzy wokół siebie i zaczyna sie mu kęcić w głowie po czym znów traci przytomność i pada)

Beautiful Star

Hikari Aihime i Master of Game

"Seiyo!Nie jesteś tu na wakacje..powstań jak Ci rozkazuje!!!" - oznajmiła etlepatycznie i kucnęły przy chłopaku
"Nie jesteś człowiekiem....jestem AI....a ty...ty jesteś wybrańcem....więc zachowuj się należycie!"

Administrator

no dobra wstaje Wesoly

już mamusiu jeszcze 5 minut (szepcze pod nosem otwiera oczy i wystraszony sie zrywa na nogi )
gdzie ja jestem

Kim Ty jesteś

Jak sie tu znalazłem

skąd wiesz kim jestem :?;
I co to znaczy ze jestem wybrańcem

to chyba jakiś pomylony sen albo coś wym stylu ja chyba jeszcze śpie

Beautiful Star

Hikari Aihime i Master of Game

-Czy nie za dużo pytań młodzieńcze? - spytała z lekkim uśmiechem na twarzy wstając
-Jednak spróbuje Ci wszytsko wytłumaczyć....Jesteś w Japonii w Tokyo,lecz w roku 3500.Nie...nie usłyszałeś żle...To rok 3500 a nie 2006.Z powodu wyładowań elektrycznych,spowodowanych naturalnie odemnie....Przeniosłeś się w czasoprzestrzenii.Ja jestem Ai,bogini miłości....A skąd wiem?Bo znam Cie....znam Cie bardziej niz ty sam.....A co to znaczy iż jestes wybrańcem - w tym miejscu w dłoni Hikari pojawił się jakiś zegarek - Proszę to twój przedmiot transformacji...Ugh....niestety muszę już iść - w tym momencie oczy Hikari zorbiły sie na powrót normalne a nad nia pojawił sie jakiś duch który zaraz zniknął
Dziewczyna upadła nieprzytomna